Երկու մարդ քայլում էին մի ամառային օր: Շուտով շատ շոգ եղավ քայլելու համար և նրանք տեսան մի հսկա սոսու մոտակայքում, և նրանք շպրտեցին իրենց հատակին, հանգստացան ստվերի տակ: Մագլցելով ծառի ճյուղերին մեկը հարցրեց մյուսին ՙՙԻ՞նչ օգուտ է տալիս այս ծառը: Այն չունի ոչ միրգ, ոչ ընկույզեղեն, որ մենք կարող ենք ուտել և մենք չենք կարող օկտագործել նույնիսկ դրա փայտը՚՚: Ծառը պատասխանեց ՙՙՄի եղիր այդքան անշնորհակալ: Ես շատ օկտակար եմ լինում այս ամեն պահին, փրկում եմ շոգից: Եվ դու ինձ ասում էս ոչնչին անօգուտ՚՚:
Առակի ասելիքը: Ամեն ինչ, որ աստվեծ տվել է մեզ ունի լավ օգուտ: Մենք երբեկ չպետք է թերագնահատենք աստծո տվածները:
Անգլերենից թարգմանեց՝ Էլեն Բաբայանը
Ընթերցեք անգլերեն՝ այստեղ:
Էլեն Բաբայան 